На рэчцы зімою

Не сядзіцца ў хаце

Хлопчыку малому:

Кліча яго рэчка,

Цягнуць санкі з дому...

— Мамачка-галубка! —

Просіць ён так міла, —

Можа б ты на рэчку

Пагуляць пусціла?

Я не буду доўга,

Зараз жа вярнуся,

Трошачкі на рэчцы

Ў санках паважуся.

— Ну, ідзі пабегай,

Толькі апраніся

Ды, глядзі, ў палонку,

Сынку, не ўваліся.

Радасць і раздолле

Хлопчыку малому,

I не пазайздросціць

Ён цяпер нікому!