Канец лета

Лецейка ты, лета!

Гучна песня спета.

Весела было!

Бралі поўнай чарай

Шчодрасць тваю, дары —

Сонца і святло.

Цешыла ты дзетак,

Ды ласкава гэтак —

Матчынай рукой:

Воляй маладою,

Цёплаю вадою,

Чыстаю ракой,

Полем і лясамі,

Спевам — галасамі

Ясных дзён тваіх.

Мыла іх расою,

Сонцавай касою

Уцірала іх…

…Чарай асалоду

Чэрпалі, як воду,

Поўнаю, за край.

Залатое лета!

Дык прымі ж за гэта

Шчырае «бывай»!