Дождж і Гром

На цёплай хмарцы спаў Дожджык. Спіць сабе Дожджык. Падкраўся да яго Гром. Падкраўся да Дожджыка ды як гыркне, як раўне!

Спалохаўся Дожджык, прачнуўся, заплакаў. Паліліся слёзы на зямлю.

А людзі кажуць: дождж ідзе.

Умываюцца поле і луг. Умываюцца пшаніца і трава. Выплакаўся Дожджык — перастаў дождж.