Скакалка
— Калі б козка не скакала,
Дык і ножкі б не зламала. —
Праўда!
А калі і не скакала,
Дык жыццё нямілым стала.
Праўда?
Бо сваволіць вельмі люба,
Без свавольства — проста згуба,
Ціха…
Калі сёння не паплачаш,
Дык і заўтра не заскачаш.
Ліха!
Як палохаюць, малеча,
Што ў гульні сябе калечаць
Козы —
Дык перш-наперш ты паслухай,
А пасля скажы на вуха
Прозай:
— А от я знаю, можа, дваццаць козачак, што ад ранку да вечара скакалі, і нічога з імі не сталася, здаровыя, вясёлыя, зноў яны сабе скачуць ды скачуць! Галоўнае, каб не баяцца! Гэтак скакаць, каб нічога не сталася! Бо інакш, што за жыццё было б? Праўда?
І скачы, колькі табе хочацца!
Хай дарослыя бачаць, як гэта робіцца!